Delen Van Een Mes Anatomie Van De Beste Vriend Van Een Chef-kok
Een mes dient als een langwerpig deel van de koksarm in de keuken. Interessant is dat deze extensie een volledige body heeft. Dit kan voor sommigen als een verrassing komen, maar je zult niet minder dan een dozijn onderdelen van een mes aantreffen. Het is onder andere zijn eigen buik, een ruggengraat en zelfs een kont!
Omdat je tijdens het koken altijd een mes nodig hebt, kan het alleen helpen om iets te weten over je langdurige metgezel in de keuken.
Hier zullen we de meest gebruikte delen van een mes onderzoeken – dat zijn de componenten die de kwaliteit bepalen en waar de meeste aandacht aan moet worden besteed bij het overwegen van een aankoop. De meeste van deze componenten zijn te zien op bijna elk type mes. Hier zullen we het koksmes kiezen voor de illustratiefunctie, omdat dit het meest voorkomende keukenmes is.
Onderdelen Van Een Mes: Het Mes
Het mes is het deel van het mes dat wordt gebruikt voor snijden, hakken, hakken en andere verdeeltaken.
Hedendaagse keukenmessen zijn over het algemeen gemaakt van roestvrij staal of roestvrij staal. Ze zijn gehard met behulp van verschillende technieken om ervoor te zorgen dat ze duurzamer worden, bestand tegen krassen en afbrokkelen en in precies dezelfde tijd gemakkelijk te slijpen zijn. Metalen mesjes blinken uit in duidelijke voordelen, maar er zijn ook keramische en plastic mesjes. Deze zijn gekozen vanwege hun betaalbaarheid, immuniteit tegen roest en de gepromote eigenschappen die niet nodig zijn om te slijpen.
Afgezien van economische redenen, is het afhankelijk van het beoogde gebruik dat de bladen van verschillende soorten messen sterk kunnen variëren in lengte, diepte, vorm en grootte van hun specifieke onderdelen.
De tip : Het voorste gedeelte van het lemmet met een punt waar de ruggengraat en de rand samenkomen. Het wordt voornamelijk gebruikt voor inkervingen en piercings, en het is een buitengewoon belangrijke functie op een schilmesje of een uitbeenmes. Op een koksmes of een santokumes fungeert de punt als anker tijdens het hakken.
De buik : Het gebied van het blad direct na de punt. Messen met ronde buiken en kleine punten zijn meestal beter voor het snijden of hakken van groenten, omdat ze snelle, soepele schommelbewegingen op het bord mogelijk maken.
De snijkant : Het scherpe deel van het mes dat wordt gebruikt voor hakken en snijden. De rand kan glad zijn, zoals bij een normaal koksmes, of gekarteld, zoals op een broodmes. Gladde randen zijn gemakkelijker te slijpen dan gekartelde randen, omdat ze populair zijn en veel messenslijpers zijn ontworpen om ze te hanteren.
De bolster : Het dikke metalen onderdeel in het midden, waar het mes het handvat raakt. De bolster voegt balans en gewicht toe en wordt vaker aangetroffen op gesmede messen dan op messen met een stempel. Tegelijkertijd kan het optreden van een mes het snoeien van het mes een beetje moeilijker maken, omdat het voorkomt dat het mes helemaal door een puntenslijper loopt. Of er een bolster moet zijn of niet, is meer een kwestie van smaak.
De hielen : het achterste uiteinde van het blad, in de buurt van waar het het handvat raakt. Dit is het onderdeel waarop u de meeste kracht kunt overbrengen. Een scherpe en robuuste hiel kan erg handig zijn, vooral op een uitbeenmes of een koksmes, omdat je misschien wilt dat het soms door een ruwe huid of een vezelige groente snijdt.
Het Handvat
Het handvat is echt waar je het mes zou moeten houden. Meestal bestaat het uit twee schubben die de doorn bedekken en kan het worden vastgemaakt met klinknagels voor extra veiligheid.
Het handvat kan worden gemaakt van hout, ivoor, plastic; soms kan het in een enkele solide metalen bit komen. Het zeer populaire materiaal op moderne keukenmessen is vinyl, omdat de synthetische substantie lichter is dan metaal, duurzamer dan hout en vooral gemakkelijker te vormen, buigen en vormen voor een ergonomisch ontwerp.
U wilt een handgreep die stevig aanvoelt, gemakkelijk vast te pakken is en goed in uw hand ligt. Het moet ook een gewicht hebben dat dat van dit mes tot op zekere hoogte egaliseert, om uw energie te besparen bij het aanbrengen van een snede.
De tang: Het onderdeel dat zich vanaf het mes uitstrekt om in het handvat van dit mes te werken. De tang kan door de hele tang lopen (full tang), of slechts een deel ervan (partial tang). Messen met volle, dikke tangen zijn meer uitgebalanceerd en breken ook minder snel aan het handvat.
Als je van plan bent om iets harders dan tofu te snijden, ga dan altijd voor messen met een volle tang.
De klinknagel: de metalen pin waarmee de schubben en de doorn werden vastgemaakt. Een goed full-tang mes wordt over het algemeen geleverd met drie klinknagels.
De billen : Het deel aan het einde van de deal. Bij grotere messen zijn de billen over het algemeen bedekt met metaal om de balans, duurzaamheid en stabiliteit van het hele product te vergroten. Een grote metalen kolf kan echter ook wat gewicht toevoegen. Dat is de reden waarom niet elk mes er een heeft.
Meer Over Messentangen
Bij het kiezen van een mes denken de meesten van ons aan het mes. We hebben de neiging om veel te geven over hoe scherp/dik/sterk het mes is, en of het goed of gekarteld is. Maar ook de tang verdient veel aandacht.
Er zijn heel veel verschillende soorten tangen, meestal gecategoriseerd op basis van hun eigen vorm. De twee meest populaire soorten tang in keukenmessen en volledige en gedeeltelijke tang.
Een full tang is een tang die zowel in lengte als in breedte doorloopt over het hele handvat.
Een gedeeltelijke tang is er slechts een die niet volledig doorloopt tot aan het handvat van het mes. Er zijn verschillende soorten gedeeltelijke tang: de halve tang die zich uitstrekt tot de helft van de lengte van de grip, de rod tang die helemaal in de kolf loopt, is echter smal, of de smaller wordende tang waarvan de breedte afneemt naarmate hij loopt naar de billen.
Gedeeltelijke tangen worden meestal gezien op casual budgetmessen, omdat ze kleiner zijn en minder materiaal nodig hebben om te maken. Messen met deze doorns zijn meestal minder duurzaam en hebben de neiging te breken waarbij de doorn en het lemmet overeenkomen. Heel vaak vallen de tang en het handvat uit elkaar na een paar jaar incidenteel gebruik.
Full tang is ondertussen een van de musthaves van merkmessen. Ze zijn sterker, zwaarder en kunnen zwaarder worden gebruikt. Een volledige tang kan veel betere grip en balans bieden, wat leidt tot een betere geavanceerde ervaring. Omdat ze meer materiaal nodig hebben om te maken, zijn messen met een volle tang vaak duurder.
Wat voor soort tang is beter?
Blijkbaar zijn full tangs iets om te doen. Ze zijn cruciaal als je wilt dat je messen meer dan een paar jaar meegaan bij regelmatig gebruik.
De enige gelegenheid waarbij semi-tangmessen de voorkeur hebben, is als u slechts af en toe zachte bladkruiden of iets zachts als tofu hoeft te snijden en hakken. Anders dan dat, zijn volledige tangen altijd een veel betere optie.
